Znaleziono 1 wynik

Droga Wiśniowa myślałam, że to ze mną coś nie tak. Jednak widzę, że Twoje odczucia też takie są. Pomimo naszej bezkresnej miłości do Mam przebywania z nimi do ostatniej chwili coś się w nas zatrzymało. Moja Mama odeszła 18.12.2015 cały czas wydaje mi się że zabrała Ją karetka, niestety to był karawan. Z drugiej strony wiem logicznie ,że Ona już nie wróci, nie usłyszę Jej głosu... Masz rację, że jak się przebywa z osobami umierającymi w jakiś sposób zaczyna się żałobę wcześniej.Jest całkiem inaczej jak ktoś choruje długo a inaczej jak gaśnie nam z dnia na dzień. Dalej ryczę jak bóbr (jak jestem sama) i nie cierpię jak wszyscy dookoła powtarzają musisz być silna, opiekuj się Ojcem. Powiedzcie skąd nabrać tej siły? Mnie nikt nie proponował psychologa, nikt mnie nie trzyma na duchu. Muszę być silna za siebie i Tatę. Pozdrawiam Was wszystkie Córki osierocone przez Mamy nie ważne w jakim wieku :cry: